7/24/2010

Diario de duelo

Incluso hoy la echo de menos. Pensaba -y seguramente es así- que con el tiempo la impotencia y el dolor agudo de la percepción de su ausencia desaparecerían, y, sí, seguramente es así; pero yo hoy la echo de menos. No tanto de manera nostálgica, sino como un desgarre profundo de una parte de mí que se me clava, impuesto, incombatible; y me situa en la soledad de su ausencia más absoluta.
 
Creative Commons License
obra de schokolade-n està subjecta a una llicència de Reconeixement-Compartir Igual 3.0 Espanya de Creative Commons
Creat a partir d'una obra disponible a schokolade-n.blogspot.com